راه رفتن در سفر

سلام جوجه شیطون خودم

بله آقا آرسام هم راه رفت .خونه عمه ناهید(دختر عمه من)روز 22 شهریور94 در 14ماه و 6 روزگی چند ثانیه بدون کمک ایستادی بعد نشستی.خوشت اومد و هی ما میشمردیم و تو می ایستادی بعد مینشستی.

دو روز بعدش هم چند قدم اضافه کردی و مثلا راه رفتی.البته فقط یک روز هنرت رو نشون دادی و دیگه تکرار نکردی تا امروز خونه دایی.البته گاهی سر کیف باشی خودت دست هاتو ول میکنی و ذوق میکنی تا ما هم تشویقت کنیم.

چون خیلی محتاطی هنوز تن به راه رفتن نمیدی.

پسرم امیدوارم قدم هات همیشه محکم و استوار باشه و هرگز پاهات نلرزه.

امسال هم دومین سفرت به آذربایجان بود.البته پارسال فقط دراز کش بودی و ساکت ولی امسال از دستت همه چیز جمع میشد.

کلا شیطون شدی.خیلی گاز میگیری.گاهی چنگ میزنی.مخصوصا صورت بابا و موهای من.

از حرف زدن هم فعلا خبری نیست.

امسال هم کلی گشتیم.جلفا رفتیم.ارومیه رفتیم.بناب و مراغه رفتیم.

از همه مهمتر اومدن عمو ابراهیم بعد 10 سال از امریکا بود.قرار بود بریم تهران ببینیمش که اونا اومدن اسکو.ماهم که اونجا بودیم با یک تیر دو نشون زدیم و عمو و زن عمو رو دیدیم.

فکر کنم به تو و آدرینا خوش گذشته.البته تقریبا بچه های خوبی بودین .ممنونم ازتون.

قرار بود زمینی بریم ترکیه که شانس ما جنگ شده تو ترکیه.امیدوارم یه سفر بهتر قسمتمون بشه.

گل شیطون و بلای من دوستت دارم و از داشتنت ممنونم.

بزودی کلی عکس میام و ازت میزارم.

من فدای تمیرینات راه رفتنت با بیژامه بشم

پروسه ایستادنت در شرایط فوق شیطنت